Agapornis personatus groen

De vraag naar zuivere wildkleuren is enorm, maar helaas zijn de meeste eraan voor de moeite als ze denken dat hun zuivere wildkleuren nog enige voeling hebben met de in het wild levende soortgenoten. Sinds de jaren 80 van vorige eeuw kwam er een verbod op de import van heel wat vogels waaronder dus ook de agaporniden.
Dus iemand die zegt dat hij nog steeds een bloedlijn heeft van de in het wild levende Agapornis personatus dan  zou ik dit toch  wel met enige voorzichtigheid aannemen. Je kan namelijk niet eeuwig blijven kweken uit een en dezelfde bloedlijn.
Wat wij nu hebben is een selectievorm van wildkleuren en deze hebben uiteraard nog weinig te maken met de in het wild levende personatus. We kopen wildkleuren maar we gaan ze eerst testen of ze wel zuiver zijn. Je moet ze dan testen tegen alle recessieve mutaties en stel dat ze dat doorstaan  hebben dan kunnen we enkel maar spreken van een zuivere selectievorm van wildkleuren. Weet dat een uitgeteste zuivere wildkleur gerust overgrootouders kan gehad hebben die bijvoorbeeld in het bezit waren van een dominante of recessieve mutatie.
Laat staan dan hun voorouders zelfs transmutaties kunnen geweest zijn. Iemand kan al 20 wildkleuren kweken en beamen dat er nooit andere kleuren zijn uitgekomen, maar kan nooit de zekerheid geven dat, voor hij zijn bestand begon, er ooit andere mutaties hebben ingezeten.
Dus is het beter dat we spreken van een zuivere selectievorm en dan weten we ook dat ze in principe grondig zijn getest op mogelijke andere aanwezige mutaties.

Gezien er dus geen export meer van agaporniden vanuit Tanzania is toegestaan zullen we het dus moeten stellen met de in gevangenschap gekweekte personatus. Maar geïmporteerde personatus zullen niet nodig zijn omdat de gedomesticeerde exemplaren hebben bewezen dat ze sterke en degelijke nakomelingen geven. Bij het kweken van de groene personatus is het toch belangrijk om die aan te schaffen welke weinig of geen rode aanslag hebben op de borst.
Hoewel een kweekkoppel personatus zonder rode aanslag geen garantie is dat sommige jongen dit niet zullen vertonen.
Strenge selectie zal de kwaliteit stelselmatig verhogen en uiteindelijk mooie wildkleuren geven. Veel rode aanslag op de borst zal heel waarschijnlijk een erfenis zijn van de een of andere transmutatie met de fischeri of een ander lid van de witte oogring groep.

Een eerste belangrijk punt dat ik vaststelde bij de kweek van wildkleuren is de selectie en die kan uiteindelijk niet streng genoeg zijn. Maar dat geldt natuurlijk voor alle soorten en mutaties van agaporniden. Ik weet wel dat het soms met pijn in het hart is dat sommige agaporniden niet kunnen blijven maar om goede  kwaliteit, gezondheid en formaat te bereiken  moet je een heel strenge selectie doen. Een tweede belangrijk punt is dat je alles noteert vanaf dag één zelfs al gaat het maar om een aankoop die enkele dagen later een miskoop bleek te zijn. Zo kan je niet alleen de hele evolutie opvolgen van je aga’s, maar ook je eigen evolutie. En als derde punt is het belangrijk om geduldig te zijn. Het is beter één à twee goede koppels te bezitten en dan langzaam maar zeker een goede stam op bouwen, dan tien koppels wildkleuren te hebben waarvan de meeste jongen er maar bedenkelijk uitzien.

Hoe moet onze groene  Agapornis personatus eruit zien:

De volgende opgesomde punten zijn een goede richtlijn bij de aanschaf of beoordeling van de groene personatus.

-lengte 15 cm

-pikzwarte kop 

-gele borst en nek

-kop en wangen zijn best tot onder de snavel diep zwart

-de ogen hebben een donkerbruine kleur en zijn omgeven van een witte washuid

-de snavel is fors en koraalrood

-nek is fors en kort

-borst hoort redelijk zwaar en rond te zijn

-vanaf de kop tot aan de staart een bijna rechte lijn vormen

-moet een algemene forse indruk geven

-de overgang tussen de groene buik en de gele borst bevindt zich op ongeveer 1 cm boven de inplant van de poten

-stuit is mauveachtig gekleurd

-poten zijn grijs van  kleur

-nagels van donkergrijs tot zwart

Aan deze punten zou onze groene personatus grotendeels moeten voldoen. Waarschijnlijk zal het niet makkelijk zijn om al deze punten te onthouden, maar wees gerust het gebeurt mij ook dat ik bij een eventuele aankoop wat over het hoofd zie.
De kans dat je een groene personatus vindt die voldoet aan al de vernoemde punten zal ook zeer klein zijn. Maar de kans is heel groot als je goed selecteert dat je uiteindelijk zulke wildkleuren zult bezitten.